Bir Pazar sabahı Saat 9: 10 'da kahvemi aldım ve bilgisayarımın başına oturdum emekli bir sağlık personeli olarak. Meslek yaşantım boyunca böyle huzurlu sabahlar çok yaşamadım ben. Hafta sonu sabah saat 9:00 genelikle nöbet teslim saatidir. Ya nöbet teslim alırsınız yada nöbet teslim edersiniz. Nöbeti teslim edincede gidip hemen yatamazsınız. Ulaşım ayrı bir sorundur. Çünkü servis hizmeti yok. Nöbet teslim almışsanız da oturup bir kahve içemezsiniz. Aklınız hem hastalarda hemde kreş olmadıgı için evde, komşuda, anne-babanızda bıraktıgınız çocuklarınızdadır. Nöbetten çıktım uyuyayım yine olmaz. O, sorular hiç bitmez cevap vermedin diyede ayrı hesap sormalar. Yoktur velasıl çalışan sağlık personelinin hafta sonu kahve ve televizyon, kitap keyfi. Nöbetten çıkmamış yada nöbete gitmemiş oldugu o nadir hafta sonlarından biri ise eğer, zaten Pazartesi günü kesin nöbetcidir. Yine bir koşuşturma ve telaş. Temizlik, ütü v.b Hemen bir yardımcı tutsa denilebilir ama malesef sağlık personelinin maaşı tvlerde gösterildiği gibi değil. O tvlerde yer alan maşlar alması gereken miktar, ancak sağlık çalışanlarının çogunluğu bu maaşları yıllardır hesaplarına yattığını görmedi. Emekli olmamın üzerinden 3 yıl geçmiş ben huzurluyum ama çalışan arkadaşlarım malesef aradıklarında hala dertli. Değişen ne var derseniz, ismiler, Maaşlarının azlığı, nöbetler ayrı bir sorun olsada sağlık çalışanı hep bir kariyer planlaması hayal eder. En azından ama bir kariyer planlaması asla yoktur. Mesleginde emekliliğini hak ettiği halde "ihitiyaç" var kelimesi kullanılarak nöbetten nöbete koşarken , daha atanır atanmaz il-ilçe sağlık müdürlüğüne, ADSM, 112 başhekimliklerine, başka kurum ve kuruluşlara görevlendirilen personele neden i"htiyaç" olmadıgının açıklaması yapılmaz. Soruncada aldıgı cevap sen onları karıştırma olur. Biraz caba gösterincede acı gerçek dökülür ortaya birinin, eşi, kardeşi, komşusudur. Sağlık personeli isen en önemli Kariyer planlaması birinin eşi, kardeşi, komşusu olmak oldugudur. Birinin kardeşi, eşi, komşusu olur isen Hafta sonu sabah kahveni içebilirsin o zaman, Gecici görev ile çalışmıyor isen bile hastanede mutlaka nöbetsiz bir birim vardır. Sorumlu, sorumlu yardımcısı, eğitim, enfeksiyon, gündüz süpervizörü, sağlık bakım hizmetleri birim sorumlusu v.b. En çok şaşırdığımız görev tanımı idi sorumlu hemşire yardımcısı, malzeme takip sorumlusu, sarf depo sorumlusu . Hala da anlayabilmiş değilim Bakanlığın yönetmeliklerinin uygulanmasını sağlamak için hiç bir sınava girmeden Lisans mezuniyeti şartı dışında bir kriteri olmayan Sözleşmeli Yöneticilerin yaptıklarını görünce en verimli olabileceğim dönemde emekli olma yolunu seçtim. Makam odasında siğara içen, adamcılık yaparak kayırdığı ve oda tahsis ettiği sırf covid zamanı nöbete girmesin diye iş uydurulan, oda tahsis edilen alanlarda siğara içilirken personele ceza ile tehdit edildiğini görünce anladım ki çalışmak ve üretmek farklı anlaşılır olmuş Yasa ve yönetmeliklerin kişiye özel uygulandıgını, mesai takibinin sadece mobbing aracı olarak uygulandığını görünce anladım kuralların herkes için geçerli olmadığını. Emekli olunca sağlık personeli dert babasıda oluyor. Arıyor saatlerce anlatıyorlar. Kendilerini anlayan birini bulunca. Arkadaş aradı imza attıracağı yöneici o gün izinli imiş yerine kim vekalet ediyor diye sormular. Resmi zinli değilmiş. Var mı böyle bir iş diyor. Ama var işte yaşanıyor. Sanırım en acılarından biride temsil için yetki verilen sendika yönetimlerinin yönetici olması. Acı çünkü kimin için kimden medet umacaksın. Sendika temsilcisine söylersin o bizim yöneticimiz der. Yöneiciye gidersin o benim üyem der. Maaşları sorsan umrunda değil. Sözleşmeli yönetici olarak nasıl olsa bulundugu kadrodan çok fazlasını tek kalemde ayın 15'inde hesabından çekmektedir. Çalıştıgın kurumda şiddete ugrarsın, covid-19 a yakalanırsın ne aranırsınız ne sorulursunuz. Aranıp sorulanlar mı onlar ya basın içindir zaten haber yapılmıştır. Ya birinin komşusu, eşi, kardeşidir. Sahada çalışan personel olarak bir nöbette akşam yemeğini bizmle yiyen sözleşmeli yönetici görmedim. Belki aniden gelse yediğimiz yemekleri görse idi evden neden çantalar ile geldiğimiz sormak zorunda kalmazdı. Sağlıkta emeklik güzel şey vesselam