26 Mart Salı günü yaşanan yangın, hastane içinde büyük panik yaratmıştı. Özellikle yetişkin ve çocuk acil servislerinde etkili olan yangında hızla yayılan duman, ameliyathaneleri de barındıran B Blok’un hızla boşaltılmasına neden oldu. Hastalar çevre hastanelere taşındı. Zamanla yarışan sağlık ekiplerinin çabası, faciayı önledi.
'İLK İŞİMİZ HASTALARI KORUMAKTI'
Olay anına dair yaşadıklarını aktaran 30 yaşındaki Hemşire Ezgi Gökce, "Alarm sesiyle birlikte hemen refleks gösterdik. Hastaları düşünerek tahliye sürecine girdik ve başarılı olduk. Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu o anlarda çok daha iyi anladık. Ekibimizle tam bir uyum içinde çalıştık" dedi.
'ÜÇÜNCÜ KATA KADAR YOĞUN DUMAN ULAŞTI'
Yangının ardından oluşan yoğun dumanın hızla katlara yayıldığını belirten Gökce, "Üçüncü kata kadar duman gelmişti. Alt kata indiğimizde ilk işimiz hastaları toparlayıp hangi odada olduklarını tespit etmekti. Daha sonra diğer bölümlere güvenli şekilde aktarıldılar" ifadelerini kullandı.
'HASTALARIN YANINDAN AYRILMADIK'
Tahliye sırasında özellikle hareket edemeyen hastalara öncelik verdiklerini vurgulayan Gökce, yaşanan kritik dakikaları şöyle anlattı: “İkinci karaciğer nakli olmuş bir hastamız vardı. Alarm duyulduğu anda doğrudan odasına koştum. Serumlarını çıkarttım, çünkü eş zamanlı birçok tedavi alıyordu. Onu yatağıyla birlikte tahliye ettik. Yeni yoğun bakımdan çıkan bir hastamız da vardı, aynı şekilde hızlıca indirdik. Tüm odaları tam dört kez kontrol ettik.”
'KENDİ SAĞLIĞIMIZI GERİ PLANA ATTIK'
Görevlerini bırakmayan ekip, ilaç tedavilerini de ihmal etmedi. Gökce, “Yangın anında hastaların ilaçlarını da alabilmek için çabaladık. O sırada kendi güvenliğimizi düşünmedik. Tahliye sonrası hastaların dışarıda takibini ve tedavi planlamasını sürdürdük” dedi.
'ALARMA SESLERİ HALA KULAĞIMDA'
Yangından sonra hastaların yeniden kliniğe alınmasıyla tedavi sürecini devam ettirdiklerini belirten Gökce, yaşadıklarının zihninden silinmediğini dile getirdi: “O anlarda kendimizi değil hastaları düşündüğümüzü hastalar da fark etti ve bize teşekkür ettiler. Önceki nakil hastalarımız da vardı, yeni gelenler de. Her şey hafızamda kazılı kaldı. En çok da o alarm sesi... Onu unutmam mümkün değil.”
