Bu mesleğe başlayalı tam 29 yıl olmuş. 14 yaşındaydım. Babam elimden tutup, yolunu izini bilmediğim bir ilde sağlık kolejine kaydettirdiğinde. Evet ailem kısa yoldan meslek sahibi olmanın ve ekonomik koşullar içeresinde en iyisi olduğunu düşündüğü için tereddüt bile etmemişti. Okulun en başarılı öğrencilerindendim ama, sorulmadı bile, mesleğin tanımı anlatılmadı bile. Kayıt olmak için babam ile gittiğim yatılı okula Eylül ayında okullar açıldığında tek başıma gitmiştim. Çevremde onlarca yüz ama biz 1. Sınıflar yapayalnız, kimsesiz ve çaresizlik duygusunu hiç unutmamam. 29 yıl sonra bir bayram günü gece nöbetinde o gün duyduğum yalnızlığı ve kimsesizliği iliklerime kadar hissediyorum. Yatılı okulu bitirdiğimde mecburi hizmet görevine gittiğimde de, yıllar sonra şuaınki görev yerimde de yapılan haksızlıklar hiç değişmedi. Çocuklarım doğduğunda, süt izni, doğum izni başhekimin insiyatifinde idi. Hiç tarafımıza insiyatif kullanılmadı. 40 Gün sonra nöbete yazıldık. 40 günlük bebek evde biz 24 saatlik nöbetlerde. 20 yılımız dolunca emeklilik hayalim vardı. Emekli olacaktım ve izne ayrılıp da yapmaya fırsat bulamadıklarımı yapacaktım olmadı. Yaşa takıldım hala emekli olmak için önüme yıllar konuldu. Bunca yıl bayram demeden, tatil demeden 4 kişi 60 yataklı servislerde nöbet tutuktuk yıpranma payından yaralanamadık. Sağlık Bakanlığı genelege yayımladı 25 yıl ve üzeri çalışan personel mümkün oldukça nöbetten çıkarılsın diye. Biz kendimiz için bir iyileştirme beklerken, daha mesleğe yeni başlayan personelin nöbetsiz birimlerde görevlendirmelerine şahit olduk. Sebep sorduğumuzda hadsiz olduk. Açıklama zorunluğu olmadığı cevabı. Torunlarım oldu, bayramda ziyaretine geldi. Ama ben hala nöbete gidiyorum. Ama watsap durularında mesleğe yeni başlayan personelin nöbet siz birimde aile saadeti fotoğraflarına şahit olmak. Dilekçe ile nöbetsiz birimde çalışmak için başvurduğumda, personel ihtiyacı denildi ama duydum ki il -ilçe sağlık müdürlüğünde geçici görevle çalışan personele bir ilave daha yapılmış. Neden bize gelince personel ihtiyacı var deniyor bu kişiyi gönderdiniz sorusuna Sağlık Bakım Hizmetleri Müdüründen aldığım cevap haddimi bilmediğim oldu. Nöbete gelirken gördüğüm komşum, git git güzelde para alıyorsunuz sözüne bu ay hesabıma 29 yıl nöbetle, gece uyumdan hesabıma yatan paranın 5.000 lirayı bulmadığını anlatamadım. Bu gece hastane koridorunda, oturmuş bunları düşünürken hastaneye daha yeni gelen tahminen 15 yılını bile doldurmamış, covidli hastanın yanına bir kez bile girmemiş ama ödemesini covid bölümünden almış, covidde gösterdiği üstün başarıdan dolayı plaket takdim edilen süpervizörün tavrı ile bir kere daha kendimi çaresiz, bıkın ve yapayalnız hissetim. 29 Yıldır Nöbet Tutuyorum, Nöbet Tutmayan personelin Ayrıcalığı ne biri bana açıklayabilir mi?