Sağlık çalışanı olmak her zaman zordu. Bir sağlık çalışanı olarak haklarımızı elde edebilmek için mücadele ediyoruz ama malesef yol alamıyoruz. Özlük hakkı olarak sadece maaşdan bahsetmiyorum. Tam olarak geçmiş yılları kapsamayan yıpranma payından tutunda, her dönem söz verilen ama verilmeyen 3600 ek göstergeye kadar. Bazen oturup düşünüyorum çok mu şey istiyoruz diye. Sonra yok hayır aslında hakkımızın çok azını istediğimize karar veriyorum. Ama sesimizi duyan var mı? Haberlerde okumuştum, söylenti olarakda duymuştum ama olmaz diyetrek kulak ardı etmiştim. Sonuçta sağlık çalışanı da olsak bizde insanız ve bizimde temas içinde oldugumuz, pandemide canları korumak için ihmal ettiğimiz annelerimiz, babalarımız ve çocuklarımız var. Evet sağlık çalışanı olarak bizlerde yaşıyoruz. Pandemi başldıgından bu yana benden koronovirüs bulaşmasın diye uzak durdugum annemi ve babamı koronovirüs artarsa göremem diye diye ziyarete gittim. Çünkü onlar sanıyor ki onlar bize buşaltıracak, benden sana birşey olmaz diyen annemi kendimden korumak istediğimi anlayamıyor. Ve aylarca uzak durdugum anneme koronovirüs bulaştırmış olabilimiyim telaşındayım. Neden mi mesai arkadaşım covid 19 pozitif miş. Neden haber vermedin temaslı olduğumuzu söylemedin, diyorum. Sağlık çalışanın temaslılarını almıyoruz demişler. Dondum kaldım. Hadi biz sahada çalışan askerleriz. Bize ihtiyacınız var. Temaslı oldugumuzu bilsek en azaından bizde daha dikkatli oluruz. Evlerimizde izaolosyon yaparız. Neden bize bilgi verimiyor. Bizi bu kadar mı önemsemiyorsunuz? Ama sözleşmeli yönetici sağlık çalışanı olmuyor mu onun temaslısı sözleşmeli yönetici bir hafta işe gelmiyor. Yada komşusunun temaslısı diye sözleşmeli yöneticiye iki hafta izalosyon verilebiliyor. Sağlık çalışanına 1 hafta olan rapo sözleşmeli yöneticide 3 hafta olabiliyor sistemlerine inanmak istememiştim. Ama yaşayarak inanadım. Alıntı