Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E:2017/26377, K:2018/12504, T:26.04.2018 DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesinin kabul kararına karşı davacı ve davalı avukatı istinaf başvurusunda bulunmuştur. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Hukuk Dairesi davalı avukatının istinaf başvurusunun esastan reddine ve davacı avukatının istinaf başvurusunun kabulü ile davacının işe iadesine karar vermiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Hukuk Dairesi’nin kararı süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: YARGITAY KARARI A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davalı işyerinde 17.04.2014-29.07.2016 tarihleri arasında ikram işçisi olarak çalıştığını, müvekkilinin davalı işyerinde ağır şartlarda çalışmakta olduğunu, yaptığı görev nedeniyle sürekli soğuk ve sıcak hava arasında gidip gelmekte bu sebeple zaman zaman hastalığı sebebiyle izin almakta olduğunu, ayrıca müvekkilinin davalı işyerindeyken iş kazası geçirmiş olup, davalı tarafın müvekkilinin iş kazasına rağmen müvekkilinin “hasta olmamasına rağmen raporlar almakla” suçlamasının kötü niyetli olduğunu, müvekkilinin iş akdinin haksız gerekçe ile feshedildiğini ileri sürerek, feshin geçersizliğinin tespitini, müvekkilin işe iadesini ve yasal sonuçlarına hükmedilmesini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının 17/04/2014 tarihinde müvekkili şirketin Operasyon Departmanında İkram İşçisi olarak çalışmaya başladığını, davacının iş sözleşmesi 4857 sayılı İş Kanunu‘nun 25/11 maddesi uyarınca muhtelif sağlık birimlerinden hasta olmadığı halde rapor getirerek kasten devamsızlıkta bulunması sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. C) İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Mahkemece, işverence davacının iş akdinin sık sık rapor alma alışkanlığı nedeniyle iş planlamasında aksamalara neden olması nedeni ile feshedildği, davacının aldığı sağlık raporları, savunma ve diğer deliller dikkate alındığında iş sözleşmesinin haklı feshi gerektirir seviyede olup, işçinin sürekli olarak rapor almasının iş akışını bozucu nitelikte olduğu, artık işverenden iş ilişkisini devam ettirmesinin normal ölçülerde beklenmemesi gerektiği, dolayısıyla fesihin geçerli nedene dayanarak son verildiğinden dolayı davanın reddine karar verilmiştir. Ç) İstinaf Başvurusu: İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur. D) Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti: Bölge adliye mahkemesince; davacının aralıklı birden fazla rapor aldığı ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/I.b maddesindeki bekleme süresi olan ihbar öneline ilaveten 6 haftalık aralıksız süre şartı gerçekleşmediği için haklı neden nitelendirilmesi yapılamayacağı, davalı vekilinin bu yöndeki istinaf sebebinin yerinde olmadığı, diğer taraftan her ne kadar davacı sık sık rapor almış ise de fesihten önce davacının verimsizliğine ve yetersizliğine dayanan sağlık sebebi ile savunması alınmadığı, yapılan feshin geçersizliğiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne ve davacının işe iadesine ve davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. E) Temyiz Başvurusu: Bölge Adliye Mahkemesinin kararını davalı vekili temyiz etmiştir. F) Gerekçe: 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir. İş Kanunu’nun gerekçesinde hangi hallerin işçinin yetersizliği nedeniyle geçerli fesih hakkı bahşedeceği örnek kabilinden sayılmış olup bunlardan biri de sık sık hastalanarak rapor almadır. Sık sık rapor alma halinde, işveren aralıklı da olsa işçinin iş görme ediminden faydalanamayacaktır. Sık sık hastalanan ve rapor alan işçinin, bu nedenle devamsızlığının işyerinde olumsuzluklara yol açacağı açık bir olgudur. İş Kanunu’nun gerekçesinde sık sık hastalanmanın yeterlilikten kaynaklanan neden olarak örnek kabilinden sayılması, işyerinde olumsuzluklara yol açtığının kabul edilmesindendir. Somut uyuşmazlıkta; davacının iş sözleşmesi muhtelif sağlık birimlerinden hasta olmadığı halde raporlar getirip devamsızlık yaptığı gerekçesiyle 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II maddesi uyarınca feshedilmiştir. Davacının sahte rapor aldığı kanıtlanmamaktaysa da, davalı fesih bildiriminde davacının raporlar getirdiğini ve bu nedenle devamsızlık yaptığını belirtmiştir. Nitekim dosya içeriğine göre, işyerinde 03/01/2015- 30/07/2016 tarihleri arasında çalışan davacının bir çok defa rahatsızlandığı için rapor kullandığı görülmüştür. Davalı maddi vakıa olarak buna dayanmıştır. Hakim ortaya konulan vakıalara uygulanacak hükmün kapsamını ve hukuki nitelendirmeyi resen araştırmakla yükümlüdür. Davacının haklı neden niteliğinde olmayan ve işverence maddi vakıa olarak belirtilen davranışının işyerinde olumsuzluklara yol açtığı, iş ilişkisini işveren açısından çekilmez hale getirdiği ve iş akışının bozulduğu açık olup işverenin buna katlanması beklenemez. Davacının iş sözleşmesinin feshinin haklı nedene dayanmadığı, ancak sık sık rahatsızlanarak raporlar alan davacının davranışının fesih için geçerli sebep oluşturduğu ayrıca işverence davacının iş akdinin İş Kanunu’nun 25/2 maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiği anlaşıldığından savunma alınma zorunluluğu bulunmadığı da gözetilerek davanın reddi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır. 4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmesi gerekmiştir. HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile; 1-İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Hukuk Dairesi’nin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, 2-Davanın REDDİNE, 26.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.