29 YILLIK DİLEK HEMŞİREDEN İNCİLER Dile kolay , bugün meslekte 29 yılımı doldurdum... Acısıyla , tatlısıyla tam 29 yıl... Meslek hayatına adım attığımda seneler nasıl geçer diyordum ama geçti bir şekilde... Şu var ki mesleğe başladığımda hayata gülen gözlerle ve umutla bakıyordum ama maalesef umudumuzu tükettiler , gülen gözlerimizi soldurdular... Ve ne acıdır ki her geçen gün biraz daha tırpanlandı haklarımız , her gecen gün bir tık daha geriye gittik , götürüldük... Liyâkatin yerini torpil aldı , mesleğe dün başlayanlar, masabaşı işlerde calıştırılırken seneleri hastanelerde geçmiş olanlar yine yoğun yerlerde çalışmaya devam ettirildi... Yazık ki bir geleceği yok bu mesleğin , ötelene ötelene nereye kadar ? Kerameti kendinden menkul büyüklerimiz (!) içimizdeki şevki öldürdüler... Mesleğimi seviyor muyum evet ama bir daha dünyaya gelsem yine seçer miyim asla... Çünkü insanlar da nankör , meslek de... Maalesef bireysel menfaatler peşinde koşanlar mesleğimden soğuttu... Yeni nesile tavsiyem her türlü adaletsizliğe , haksızlığa , mobinge katlanamayacaklarsa bu mesleğe girmemeleri... Çünkü tek başına mücadele etmek çok zor , yalnız kalmak , ötekileştirilmek , dışlanmak kader... Ben çoğu gitti azı kaldı diyerek önüme bakıyorum darısı upuzun yılları olana... Hepimizi Allah kurtarsın... ALINTI(Sağlıkcı Hakları)