Bugüne kadar iki elin parmağını geçmeyecek sayıda gerçekleşen bu duruma tıp literatüründe ‘süperfetasyon’ deniyor. Bir yıldan uzun süredir çocuk sahibi olmaya çalışan Rebecca Roberts ve 43 yaşındaki Rhys Weaver ilk bebekle yedi haftalıkken yapılan ultrason görüntülemesinde tanıştı. BebeğeNoah adı verildi. Roberts hamileliğinin 10’uncu haftasında ikinci kez ultrasona girdi. Her şey yolunda görünüyordu. Hamileliğin üçüncü ayında Noah’nın yanında bir anda bir ‘kardeş’ belirdi. 12’nci haftada yapılan ultrason görüntülemesinde Noah’nın yanında Rosalie de vardı. ‘Süperfetasyon’un nadiren görülmesinin birden çok nedeni var: Kadınlar her adet döngüsünde bir kez yumurta üretiyor. Spermle başarılı bir döllenme oluşması sonucu yumurta rahme yerleşiyor ve daha fazla yumurtlama olmuyor. Roberts’ın durumunda ilk yumurta döllendikten sonra bir şekilde yeniden yumurtaladı. Başka bir yumurta daha döllendi ve embriyo oluştu. Farklı zamanlarda iki embriyo da rahme yerleşti. ‘Süperfetasyon’un nadiren görülmesinin bir başka nedeni de bir kez hamilelik başladığında rahmin bir başka embriyonun tutunması için uygun bir ortam olmaktan çıkması. Roberts ve Weaver çifti ilk şoku atalattıktan sonra mucize olarak gördüğü bebekleri sağlıkla kucaklarına almayı bekledi. Çünkü ‘süperfetasyon’ durumunda iki embriyonun da sağlıklı gelişerek dünyaya gelmesi zor. Çift özellikle sürpriz kardeş Rosalie’nin yeterince gelişememesinden korktu. Ancak doktorların iki bebeğin de devamlı olarak geliştiğini söylemesiyle çift rahat bir nefes aldı. Geçen yıl eylül ayında sezaryenle dünyaya gelen sıradışı ikizler bir süre ayrı hastanelerde yeni doğan bakımında kaldı. Yalnızca 1 kilo 100 gram doğan Rosalie hastanede geçen 95 günün ardından ailesine kavuşabildi. 2 kilonun yalnızca biraz üstünde doğan Noah ise üç hafta yoğun bakımda kaldı. Anne, Noah’nın da çok küçük olmasına rağmen Rosalie’nin yanında ne kadar büyük göründüğünü hatırlıyor. Çift, zor geçen günlerin ardından şimdi neredeyse yedi aylık sağlıklı bebekleriyle birlikte mutlu. Rosalie ise hala kardeşi Noah’nın biraz gerisinde ancak annesi arayı kapatacağını emin: “O minik bir savaşçı”.