HEMŞİRELER HEP VARDI
.
Fransa da çalıştığım yıllarda hemşireler gece nöbetlerde boş kaldıklarında yaz tatilinde nereye gideceklerini konuşurlardı.. yeni yerler görmek yeni kültürler tanımaktan bahsederlerdi.. İnşallah bana "Sizin hemşireler nereyi tercih ediyorlar?” diye sormazlar derdim.

Ne cevap verebilirdim ki?

”Bizimkiler bırakın yurt dışı tatillerini, nöbet izinlerini kullanıp bayramda ailelerinin yanına bile gidemiyorlar” mı diyecektim..

Sevgili hemşireler, sevgili takım arkadaşlarım, sizlerle omuz omuza bir ömür tükettim..

Tüm tıbbiyeliler gibi ben de sizden çok şey öğrendim.. ameliyata girerken nasıl yıkanılacağını, aletlerin adını, iğne yapmayı, damara girmeyi, hatta bir yeni doğanı kucakta tutmayı, beslemeyi..

Uzun hastane gecelerinde dert ortağı olduk.. Kaybettiğimiz bir hastamızın ardından birlikte sessizce ağladığımız da oldu.. Saçma bir şeye karnımız ağrıyana kadar güldüğümüz de..

Bütün ekonomik, sosyal problemlerinize, mesleki ve ailevi dertlerinize rağmen, narin ve becerikli elleriniz ve kocaman yüreğinizle, hiç tanımadığınız insanlar iyileşsin diye nasıl çabaladığınıza hep şahit oldum..

Ama asıl görmesi gerekenler sizin emeklerinizi görmezden geldi..

Konuşurken mangalda kül bırakmayan politikacılar, mesela bir Fransız hemşirenin, bir aylık maaşıyla 150 kg, bir Alman meslektaşınızın 230 kg et aldığından, oysa sizin 50 kg bile alamadığınızdan hiç bahsetmediler..

Meslek hayatımın ilk disiplin cezasını hemşirelerin lojman hakkı için yaptığımız oturma eyleminde almamın üzerinden 30 sene geçti.. Ama bakıyorum onca yılda bir arpa boyu yol gidememişiz..

İşte geldik gidiyoruz..

Ne sizin, ne bizim için hayal ettiğim çalışma ortamı bu değildi..

Umuyorum bir gün belki..

Ama siz bu arada, fotoğrafını gizlice çektiğim hemşire gibi, küçücük bebeklerle, yaşlı insanlarla onlar hiç farkında değilken yüreğinizdeki sevgiyi paylaşmaya devam edeceksiniz..
Sizi seviyorum..
Hemşireler gününüz kutlu olsun

Editör: TE Bilisim