BEN HEMŞİREYİM
Bu yazıyı yazıp yazmamak arasında çok düşündüm ve dedim ki bence yazmalıyım herkes susarsa asla bu durum dile getirelemiyecek
BEN 24 yıllık hemşireyim 18 yaşında başladım mesleğe hep Samsun Doğumevinde çalıştım 10 yıl Acil hemşireliği 14 yılda yenidoğan yoğun bakım hemşireliği yaptım umke de görev aldım defalarca yurtdışına çıktım ben bu mesleği herzaman çok severek yaptım canla başla hatta bazen ailemi hiçe saydım akşamüstü bir telefon gelirdi Melek nöbetçiye ihtiyacımız var apar topar çocukları ayarlayıp nöbete gittiğimde oldu bayrama 2 gün kalabir telefon geldi Suriye sınırına gidecek elemana ihtiyacımız var gidermisin diye 1 gün içinde hazırlığı ı yapıp gitmişimdir şikayetçimiyim asla çünkü ben bu işe gönül verdim ve bu mesleği hakkıyla yapmalıyım diye kendime söz verdim
Gelelim asıl anlatmak istediğim meseleye ben sağlıkçı olarak hiçbir meslektaşımı ne eleştiririm nede konuşurum hep empati yaparım sen olsan ne yaparsın diye
2 yıldır Atipik karsinoid tümör le savaşıyorum ve bu süreç çok yıpratıcı ve yorucu bir dönem oldu 10 gün önce yine büyük bir ameliyat geçirdim sırtımdan fıtık alındı belime platin takıldı fased kırığı vardı onarıldı vb zor bir süreçti
Bugün Gazi Devlet Hastanesindeki Endokrin doktoru Merve hanım İn isteği üzerine (ameliyattan sonra hemen gel fakülteye yönlendireceğim seni) saat13. 30 da polkliniğinin önündeyim sekreter hanıma söyledim ki artık 3 aydır tanıyorlar hemşire olduğumu biliyorlar ayrıca kanser ve birçok başka durumla savaştığımıda çok iyi biliyorlar
Biz geldik doktor hanım bizi fakülteye yönlendirecek diye ama ameliyatlıyım Çelik korse takıyorum ama yürümekte ayakta durmakta ve oturmakta zorlanıyorum diye tamam bekleyin dedi ismimizi aldı yaklaşık 14.10 a kadar bekledik ki bende kuralları severim o arada kapıya bir bayan yanaştı sekreter hanım a ben Dr Aysun yada Aysel dedi sekreter hanımda buyrun doktor hanım dedi tahlil sonucu göstereceğim dedi tabi buyrun dedi ve içeride hasta varken direkt içeri aldı cidden çok bozuldum ve kendimi değersiz hissettim önce içerideki hasta çıktı aradan 5-6 dakika sonra elinde reçetesi ile diğer doktor hanım çıktı
Eşim direkt doktor hanıma gitti madem meslektaşlarımız öncelikli her geldiğimizde zaten bekliyoruz ama eşim kanser ve büyük bir ameliyat geçirdi onu alıp sevkini yapsaydınız dedi doktor hanım kim dedi size gelin diye ameliyatı iyileşip gelseydiniz dedi eşimde siz dediniz hemen ameliyattan sonra gelin vakit kaybetmeyin diye dedi beklemek zorunda beyefendi dedi oda sizin meslketaşınız ya hiç kimseye yapmayacaksınız yada eşit davranacaksınız dediğinde aldığımız cevap bekleyecek sorun beklemekte değildi biz doktor arkadaşlarımızla omuz omuza çalışıyoruz aynı yerde aynı hastalara bakıp birbirimizi meslektaş olarak görüyoruz ama bu hastalık döneminde hemşire olmam çok önemli değildi işlerin ne kadar zor yürüdüğünü belli yerlerde tıkandığı mı o kadar çok gördüm ki çoğu zaman kendimi yerin dibine girmiş gibi hissettim utandım üzüldüm ben kutsal bir mesleği icra etmek için elimden geleni zorlayarak fazlasını yaptım ve omuz omuza çalıştığımız bazı doktor arkadaşların gözünde hiç değerimiz yok (cidden mesleğimize saygı duya ve bizi meslektaşı olarak gören çok değer verdiğim sevgili doktor arkadaşlarımı tenzih ediyorum)
Çok üzüldüm bazen insan dokunsa ağlayacak duruma gelirya o hale geldim çünkü etraftaki bütün hastalar bu duruma da şahit oldular ve onların yanında cereyan etmesi daha çok kırdı beni
Sayfam üst düzey sağlıkçılarla ve sendika başkanları ile dolumeslek gurubu olarak ayırmıyorum siz bize haketiğimiz değeri vermezseniz yada sendikalar hangisi olduğu önemli değil bizim mesleğimiz için çırpınmazsa meslektaş olarak başkalarından beklemek çokta anlamsız oluyor bunları yazdım niye mi ben kanserim sağlıkçılar bilir atiğik karsinoid tümörün sonunu yani çekinmem için neden kalmadı zaten dobraydım ama bu sefer doldum
-Alıntı-
Melek ÇELİK
BEN HEMŞİREYİM
Editör: TE Bilisim
